Inleiding

Met deze proefles krijg je een indruk van de MBO-opleiding Beveiliger en de lesstof. Tijdens het lezen van de lesstof kun je jezelf testen door vragen te beantwoorden.

Video 

In onderstaande video kom je te weten wat de opleiding MBO Beveiliger inhoudt.

Tijdens de opleiding MBO Beveiliger leer en werk je onder andere uit de boeken ‘Beveiliging van objecten basis & Waarnemen basis’ en ‘Wettelijke kaders basis & Algemene kennis’. In deze proefles neem je vast een kijkje in de theorie uit de boeken. Over deze theorie beantwoord je een aantal vragen, die je verderop in deze proefles na kunt kijken.

Boek 1: Beveiliger: Beveiliging van objecten basis & Waarnemen basis

1. Basiskennis beveiliging
   Een overzicht van belangrijke basisbegrippen uit de beveiligingsbranche. Begrippen die je nodig hebt om de taken van een beveiliger beter te begrijpen en uit te kunnen voeren. 
2. De beroepshouding van een beveiliger
   Over welke eigenschappen, vaardigheden en houdingsaspecten moet een beveiliger beschikken. De beroepshouding van een beveiliger in beeld. 
3. Hospitality
   Naast het uitvoeren van beveiligingstaken treedt een beveiliger ook op als gastheer of gastvrouw. Wat houdt dit gastheerschap- hospitality- in. 
4. Waarnemen en observeren
   Goed kunnen waarnemen is zeer belangrijk in het vak van beveiligen. Voorwaarde om te kunnen beoordelen en te rapporteren. Wat houdt waarnemen in en hoe doe je dat. 
5. Security awareness
   Van een beveiliger wordt security awareness gevraagd. Op welke gevaren moet je letten en welke maatregelen kun je nemen om risico's te beperken. 
6. Diensten verlenen
   De belangrijkste taak van een beveiliger is het uitvoeren van de beveiligingstaken. Maar een opdrachtgever, het publiek en gasten zien de beveiliger ook als dienstverlener. 
7. Objecten
   Beveiliging van objecten is een veel voorkomende vorm van beveiliging. Een overzicht van de soorten objecten en de bijbehorende vormen van beveiliging. 
8. Schadelijke invloeden
   Een overzicht van de natuurlijke, technische en menselijke risico's bij het uitvoeren van beveiligingstaken. Welke maatregelen kun je treffen om de risico's te beperken. 
9. Risicoanalyse en beveiligingsplan 
   Wat doe je in een risicoanalyse en welke schadecategorieën zijn er. Welke maatregelen kun je in een beveiligingsplan opnemen om de risico's te beperken.

SVPB exameneisen en KD Particuliere beveiliging

In de onderstaande tabel wordt per onderwerp weergegeven welke SVPB examenonderdelen en kerntaken uit het kwalificatiedossier centraal staan

1. BASISKENNIS BEVEILIGING

Jij volgt de opleiding tot beveiliger. Daarvoor moet je veel weten en die kennis moet je kunnen toepassen tijdens je werk als beveiliger. Voor jou als aankomend beveiliger is het vanzelfsprekend belangrijk dat je weet wáár je komt te werken en wat je daar moet doen. Een deel van wat je moet weten, bestaat uit kennis over basisbegrippen uit de beveiligingsbranche. Die kennis heb je nodig om de taken van een beveiliger beter te begrijpen en uit te kunnen voeren.

Inhoud
• De beveiligingsbranche
• Publiek en privaat
• Wat doet een beveiliger?
• Beveiligen
• De basisvaardigheden
• Veiligheid

1.1 DE BEVEILIGINGSBRANCHE

Niemand kijkt nog verrast op als hij een beveiliger tegenkomt. In zo'n 100 jaar tijd is het aantal beveiligers gegroeid van enkele honderden naar ongeveer 28.000 in 2016. Je komt ze op veel plaatsen tegen.

Het geld in de beveiligingsbranche wordt voor een belangrijk deel met objectbeveiliging verdiend. Daarna is de mobiele surveillance een belangrijke bron van inkomsten en vervolgens luchthavenbeveiliging, meldkamers en alarmcentrales.

Waar werken beveiligers?

Beveiligers kom je tegen in vooral middelgrote en grote bedrijven, hotels, overheidsgebouwen, scholen, ziekenhuizen, winkelcentra, bij evenementen en in wagens voor geld- en waardetransport.

Je bent in dienst bij een particuliere beveiligingsorganisatie. Meestal is dat een
bedrijfsbeveiligingsdienst of een particulier beveiligingsbedrijf. Daar moet je vanzelfsprekend
over een diploma Beveiliger beschikken. Veel bedrijven vinden het ook belangrijk dat je
beschikt over een EHBO-diploma of een BHV-diploma (bedrijfshulpverlening).

1.2 PUBLIEK EN PRIVAAT

De overheid is verantwoordelijk voor de veiligheid in publieke ruimtes. Particuliere beveiligingsorganisaties verzorgen op verzoek de veiligheid in private ruimtes.

Veiligheidszorg van de overheid

De overheid heeft veel taken. Een van de belangrijkste is het bieden van veiligheid en bescherming aan de burgers. De veiligheidszorg van de overheid richt zich voornamelijk op publieke ruimtes. Die worden ook wel openbare ruimtes genoemd.

1.3 WAT DOET EEN BEVEILIGER?

Preventie

De belangrijkste taak van een beveiliger is het voorkomen van ongewenste gebeurtenissen. Dat noemen we 'preventief handelen'. Je zorgt dat alles veilig is en veilig blijft. Je begrijpt dat dit niet altijd mogelijk is .

Repressie

Als er dan toch iets gebeurt wat ongewenst is, moet je als beveiliger handelend optreden. Dat noemen we 'repressief handelen'. Bijvoorbeeld als er wat is gestolen, als er een ongeluk is gebeurd of als er een brandje is uitgebroken .

Hospitality

Steeds meer worden beveiligers ingezet als gastheer of gastvrouw. Ook kom je beveiligers tegen achter receptiebalies. Daar houden ze zich bezig met het ontvangen en registreren van bezoekers, het bedienen van de telefoon en sleutel beheer.

Diensten verlenen

Een beveiliger besteedt vanzelfsprekend een groot deel van zijn tijd aan beveiligingstaken. Maar dat is niet alles. In de praktijk is een beveiliger ook een deel van zijn tijd bezig met het verlenen van diensten. Diensten zijn klantvriendelijke handelingen met als doel de goede gang van zaken in een object of in een onderneming te verzekeren of te verbeteren.

1.4 BEVEILIGEN

Het hoofddoel van een onderneming zoalsPhilips is winst maken en daarom is het een
commerciële onderneming. Bij instellingen zoals de politie, de brandweer en een school is
winst maken niet het hoofddoel. Bij hen staat 'het dienen van het algemene belang' op de
eerste plaats.

Bij een hoofddoel zoals winst maken of dienen van het algemene belang, horen altijd enkele
bijkomende doelen. Die noemen we ook wel nevendoelstellingen. Die zijn ondersteunend
aan het hoofddoel en moeten het mogelijk maken om het hoofddoel te bereiken. Beveiliging
is een nevendoelstelling waarmee men bijvoorbeeld brand, ongelukken en diefstal probeert
te voorkomen.

Beveiliging (in het Engels security) is dus een nevendoelstelling, maar een onderneming zoals
Philips besteedt er wel veel geld aan. Uit ervaring blijkt namelijk dat een onderneming zonder
beveiligingsmaatregelen die de risico's voldoende afdekken, in haar voortbestaan wordt
bedreigd.

Vier vormen van beveiligen
De maatregelen kunnen bestaan uit allerlei vormen van beveiliging zoals toegangscontrole
op personen, bewaken, surveilleren, toezicht houden, controleren van goederen, een hekwerk
om het gebouw, camera's en rookmelders.

Deze en nog veel andere maatregelen en hulpmiddelen vind je in de vier vormen van
beveiliging:
• materiële beveiliging (beveiliging waarbij hulpmiddelen worden gebruikt)
• manbeveiliging (beveiliging met behulp van mensen)
• personele beveiliging (beveiliging van en tegen personen)
• animale beveiliging (beveiliging waarbij een dier wordt ingezet)

Boek 2: Beveiliger: Wettelijke kaders basis & Algemene kennis 

5. AANHOUDEN

Aanhouden wordt ook wel arresteren genoemd. Het is een belangrijke en nuttige bevoegdheid, maar het is ook de meest vergaande bevoegdheid. Aanhouden mag iedereen onder bepaalde voorwaarden doen.

Inhoud

• Wat is aanhouden?
• Heterdaad
• Rechtmatig en doelmatig aanhouden
• Aanhouden in de praktijk

5.1 WAT IS AANHOUDEN?

Aanhouden wordt ook wel eens 'arresteren' genoemd, maar in de wet wordt alleen de term 'aanhouden' gebruikt. Het is een bevoegdheid die iedereen onder bepaalde voorwaarden heeft. Aanhouden is een van de dwangmiddelen. De persoon bij wie het dwangmiddel wordt toegepast, is niet meer vrij is om te gaan en te staan waar hij wil.

Toelichting dwangmiddel aanhouden
Aanhouden betekent dat de persoon die een verdachte van een strafbaar feit wil aanhouden, van de wet het recht heeft om de verdachte zijn vrijheid af te nemen. Je begrijpt dat daaraan wel voorwaarden zijn verbonden. Zomaar iemand zijn vrijheid afnemen mag niet. Er is dan sprake van wederrechtelijke vrijheidsberoving of gijzeling en dat zijn strafbare feiten.

Het doel van aanhouden
Het doel van aanhouden is zorgen dat een aangehouden verdachte wordt voorgeleid aan een (hulp)officier van justitie.

Toelichting voorgeleiden
Een opsporingsambtenaar die een verdachte heeft aangehouden, mag de verdachte zelf voorgeleiden.
leder ander (dus ook een beveiliger) moet een aangehouden verdachte onverwijld (direct) overdragen aan een opsporingsambtenaar. In de praktijk is dat een politieambtenaar. Die leidt de verdachte vervolgens weer voor aan een (hulp)officier van justitie. Voorgeleiden is géén dwangmiddel, maar een verplichting na een aanhouding.

Voorgeleiden is géén dwangmiddel, maar een verplichting na een aanhouding.

Het onderzoek van de (hulp)officier van justitie

De (hulp)officier van justitie verhoort de verdachte kort en gaat na of de aanhouding rechtmatig en doelmatig was. Daarvoor onderzoekt hij het volgende:

• Wie is de verdachte?
• Heeft de aanhouding op de voorgeschreven wijze plaatsgevonden?
• Is de aangehouden persoon een verdachte zoals in de wet omschreven?
• Is het feit waarvoor de verdachte is aangehouden een strafbaar feit? Na dit onderzoek beslist de (hulp)officier wat er met de verdachte moet gebeuren.

Voorwaarden om te mogen aanhouden
Veel mensen denken dat alleen een politiefunctionaris (hij is opsporingsambtenaar) mag aanhouden. Die mag dat natuurlijk ook, maar óók gewone burgers mogen aanhouden.
In artikel 53 lid 1 van het Wetboek van Strafvordering staat daarover het volgende.

Toelichting aanhouden artikel 53 lid

Artikel 53 lid 1 betekent dat iedere burger mag aanhouden als de volgende voorwaarden van toepassing zijn:
• De persoon die wordt aangehouden, is een verdachte.
• De verdachte heeft een strafbaar feit gepleegd.
• Er is sprake van ontdekking van het strafbare feit op heterdaad.

5.2 HETERDAAD

Er zijn twee vormen van aanhouden op heterdaad:
1. Je ontdekt het strafbare feit terwijl het begaan wordt.
2. Je ontdekt het strafbare feit direct nadat het heeft plaatsgevonden.

1. Je ontdekt het strafbare feit terwijl het begaan wordt
Dit is de meest bekende vorm van heterdaad. Het betekent dat jij ontdekt dat het strafbare feit wordt gepleegd. Ontdekken betekent vaak dat je het gezien hebt, maar het kan bijvoorbeeld ook horen of ruiken betekenen.

2. Je ontdekt het strafbare feit direct nadat het heeft plaatsgevonden
Deze vorm van heterdaad is wat minder bekend. Nu heb jij niet zelf het strafbare feit ontdekt. Iemand anders heeft het wel ontdekt en die vertelt het aan jou. Voorwaarde is wel dat er niet te veel tijd zit tussen de ontdekking en het moment waarop het jou wordt verteld.

5.3 RECHTMATIG EN DOELMATIG AANHOUDEN

Er is een belangrijk onderscheid tussen rechtmatig en doelmatig aanhouden.

Rechtmatig aanhouden
Je hebt onder de genoemde voorwaarden van aanhouden wel het recht, maar niet de plicht een
verdachte van een strafbaar feit aan te houden.
Als je besluit om aan te houden en de drie voorwaarden (verdachte, strafbaar feit en heterdaad)
zijn van toepassing, dan is er sprake van een rechtmatige aanhouding.

Doelmatig aanhouden
Een aanhouding is doelmatig als met de aanhouding een nuttig doel wordt gediend. Meestal is dat nuttige doel de voorgeleiding en een mogelijke strafzaak.

Niet elke rechtmatige aanhouding is ook doelmatig. Een kind van zes jaar die jij op heterdaad
betrapt op een diefstal, mag je rechtmatig aanhouden. Doelmatig is de aanhouding in dat geval
niet, omdat kinderen tot twaalf jaar niet worden vervolgd en dus ook niet door een rechter worden
gestraft. Het is dan verstandiger de ouders van het kind aan te spreken en hen de diefstal te laten
afhandelen met de benadeelde.
Er is geen sprake van doelmatigheid als een strafbare feit bij voorkeur op een andere manier kan
worden afgehandeld dan strafrechtelijk.

5.4 AANHOUDEN IN DE PRAKTIJK

De wet bepaalt de grenzen waarbinnen je een verdachte mag aanhouden.

In de praktijk zijn er meer zaken waarmee je rekening moet houden:

• Als je twijfelt of een aanhouding wel rechtmatig is, houd je niet aan. Soms mag je wel rechtmatig aanhouden, maar is er geen sprake van doelmatigheid. Ook dan houd je als regel niet aan.
• Zorg dat de verdachte jou ziet op het moment dat je gaat aanhouden. Dat kan onnodige weerstand van de verdachte voorkomen. 
• Spreek de verdachte aan door bijvoorbeeld te zeggen: 'Meneer, ik zag u zojuist de winkel verlaten met goederen die u niet heeft betaald'. Of: 'Ik hoorde van een winkelmedewerker dat u de artikelen in uw tas niet betaald hebt'. Of: 'Ik zag dat u het raam met een steen ingooide'.
• Als de verdachte geen redelijke verklaring heeft, vertel je de verdachte dat hij is aangehouden. Bijvoorbeeld door te zeggen: 'Ik houd u nu aan voor diefstal' of 'Ik houd u aan voor vernieling'. Dan vertel je de verdachte netjes en zakelijk dat hij met jou mee moet komen. 
• Je mag 'dwang' uitoefenen. Dit betekent dat je mag voorkomen dat de verdachte er na de aanhouding vandoor gaat. Gebruik nooit meer dwang dan nodig is. Zodra de verdachte zich heeft 'overgegeven', weerloos is of meewerkt, is jouw doel bereikt en is dwang niet meer nodig. Als je dán nog dwang of geweld gebruikt, is er sprake van 'redeloos geweld' en ben je zelf strafbaar voor bijvoorbeeld mishandeling. 
• Vergeet het nooit: Je eigen veiligheid gaat altijd voor.

Overdragen

Je hebt de plicht om de verdachte (en eventueel in beslag genomen goederen en voorwerpen) onverwijld (direct) over te dragen aan een opsporingsambtenaar. In de praktijk is dat een politieambtenaar. Als de overdracht niet snel mogelijk is, mag je de verdachte vasthouden, zo nodig op een plek waar hij er niet zo gemakkelijk vandoor kan gaan.

Bij de overdracht aan een opsporingsambtenaar moet je als beveiliger het volgende melden en vragen:

• Je meldt dat je de verdachte op heterdaad hebt aangehouden en waarvoor.
• Je meldt het tijdstip waarop je de verdachte hebt aangehouden.
• Je vraagt de naam van de opsporingsambtenaar en je vermeldt die later in het specifiek rapport.
• Je vraagt naar welk bureau de verdachte wordt overgebracht en je vermeldt die naam later in het specifiek rapport.